خطبه های نمازجمعه دهم اسفندماه1403 شهربهمن
نمازعبادی سیاسی جمعه این هفته شهربهمن به امامت حجت الاسلام والمسلمین دکتر سبحانی نیا در محل مصلی نمازجمعه بهمن برگزارشد
خطبه اول
**بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ**
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَبِسَ دَهْشَهَ الْقَائِلِ، وَلَا یُسِینِمَا الْعَادِ، وَلَدَ الْحَقَّ وَلِیدًا، وَالْمُجْتَهِدُونَ فَطَرَ الْخَلَائِقَ بِقُدْرَتِهِ، وَنَشَرَ بِرَحْمَتِهِ، وَتَدَبَّرَ بِسِرِّهِ فِی الْمِیدَانِ عُرْوَهُ الْوَصْلِ وَالسَّلَامُ عَلَى سَیِّدِنَا وَنَبِیِّنَا عَلِیٍّ عَبْدِ الْمُوَیَّدِ، وَرَسُولِ السَّدِّ ابْنِ قَاسِمٍ مُحَمَّدٍ، وَعَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْمَعْصُومِینَ، مَا بَقِیَتْ رُوحِی وَأَرْوَاحُ الْعَالَمِینَ لَهُ.
أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَنَفْسِی بِتَقْوَى اللَّهِ.
**بسم الله الرحمن الرحیم**
**الحمد لله** که اوست که هدایت را آموخته و ما را به سینمهای عادل و حق خواهان مجتهد کرده است. فطره خلق را با قدرت و نه شرح بر رحمت و تدبیر به سرخور میدان عروه وصل پروردید. و **السلام علی سیدنا و حجتنا**، **علی عبدل موید و رسول**، **ابن قاسم محمد** و **علی اهل بیت طیبین الطاهرین المعصومین** تا زمانی که **روحی و ارواح عالمین** برای او باقی است.
اما بعد، ای عباد خدا و نفس من! خودم و شما، برادران و خواهران نمازگزار! توصیه می‌نمایم که به رعایت تقوای الهی توجه کنید. انجام دستورات الهی، باعث سعادت انسان و نجات او در دنیا و آخرت می‌شود. این کسانی هستند که همیشه دستورات و حدود خداوند را رعایت می‌کنند. به همین خاطر، خداوند می‌فرماید: «ان الله یحب المتقین» (خدا متقیان را دوست دارد).
در روزهای پایانی ماه معظم شعبان و درآستانه ماه رحمت، ماه مغفرت، ماه برکت و ماه رمضان قرار داریم. در روایتی از **امام رضا (ع)**، که از **اباصلت هروی** منتقل شده است، حضرت در چنین روزی، یعنی آخرین جمعه ماه شعبان، به **اباصلت** چند نکته تذکر می‌دهد.
برادران و خواهران، شرط درک حکم و ویژگی‌های ماه رمضان، آمادگی قبل از ورود این ماه است. اگر کسی در ماه رجب یا ماه شعبان خود را آماده نکرده باشد، شاید بهره کافی و وافی از ماه رمضان را نبرد. بنابراین، حضرت در این روایت به چند نکته اشاره می‌کند که برای یک سالک یا انسانی که می‌خواهد به مهمانی بزرگ وارد شود، ضروری است.
اگر بخواهیم از فضائل و برکت‌ها که در ذهن انسان به تعبیر روایت، از سمت ولایت و خطر بر قلب‌ها تأثیر می‌گذارد، حتی در دل و قلب کسی هم برکت و رحمت و مغفرت ماه رمضان متولد نشود، باید یک پیش‌پیش‌گویی و ظرفیت خاص ایجاد کنیم تا بتونیم این مظروف را درک کنیم. ظرف‌های قلب و دلمان باید آماده شوند.
در روایت دیگری، **عباس** می‌گوید: «در آخرین جمعه ماه شعبان، به محضر حضرت رسیدم. حضرت عباس را گفتند: “عباس، شعبان مز شعبان گذشت!”». این جمله حضرت، گویا شامل یک تأسف است. گویا حضرت می‌گوید: «این فرصت مغتنمی بود که از دست رفته است.» کسی که ارزش و عظمت چیزی را بشناسد، مانند امام رضا، متوجه می‌شود که شعبان، رجب و رمضان چه معانی‌ای دارند. بنابراین، حسرت می‌کشد که شعبان گذشته است.
«حد مز اکثر اکثرش یا حالا امروز که ما بگوییم همش دیگه شعبان تموم شده است… این آخرین جمعه ماه شعبان است.» حضرت به عباس می‌گوید: «شما اصلاً خیال کنید که امروز آخرین روز ماه شعبان است. من به شما چند نکته می‌گویم؛ این‌ها را رعایت کنید.»
برادران و خواهران، امام مثل طبیب فوق‌تخصصی است. وقتی می‌گوید: «این‌ها را رعایت کنید،» یعنی اینکه صد درصد این‌ها تأثیرگذارند.
نه که حالا مثل اینکه امام به عباس می‌گوید: «بیا چیزهایی بهت می‌گم؛ دوست داشتی یا نداشتی.» بلکه امام در مقام بیان است. حضرت به عباس می‌گوید: «اگر می‌خواهی به نتیجه‌ای که من مد نظر دارم – و آن هم خداوند است – برسی، این دستورات را رعایت کن.»
تقصیرها و کف با مضامین! حالا اون کوتاهی‌هایی که از اول ماه شعبان تا امروز شاید غافل بودی، شاید دنیا سرگرم کرده بود، شاید متوجه عظمت ماه شعبان نشده بودی، حالا که گذشته، بذار من چند چیز بهت بگم که امید است که جبران مافات بشود. **تدارک** همان **جبران مافات** است.
حضرت می‌فرماید: «علیک بله اقبال علی ما»،
سفارش بزرگواران امام رضا (ع) در لحظه‌های ناب و آخر ماه شعبان برای یک مسلمان، کسی که آمادگی برای درک ماه رمضان می‌خواهد پیدا کند، این است می‌گوید: «عباس، دقت کن! این مدتی که باقی مانده، من عرض کنم به عنوان مثال، فرض کنید که شما فرزند آقا هستید و آقا شما را دعوت کرده‌اند به یک مهمانی ویژه. فرض کنید شما شخصی هستید که مشکلات زیادی دارید و گرفتاری‌های زیادی. آقا شما را دعوت کرده‌اند پیش یک شخصی که منبع همه خلاصه ثروت‌هاست. اگر خداوند ما را دعوت کنند به چنین جلسه‌ای و بگویند: « فرصت شما یک ساعت یا پنج ساعت است،» شما آنجا می‌روید و چه کار می‌کنید؟ قطعاً انسان عاقل در این فرصت محدود، بهترین چیزهایی که نیاز دارد را بیان می‌کند، مشکلات خود را بیان می‌کند. آنجا شروع به داستان‌گفتن نمی‌کند. بنابراین، امام رضا می‌گوید: «عباس، در این فرصت خاص که باقی مانده و بهترین زمان است، از حرف‌های بیهوده خودداری کن. عمرت را تلف نکن. ننشین سر کوچه و جمع، مشغول به غیبت باشید. بشین، ذکر کنید، قرآن بخوانید، استفاده ببرید از این فرصت. دیگر گذشته است، شعبان امسال برای تمام دهر تموم شده است. مثلش می‌آید، ولی این شعبان دیگر نیست. این دیگر نوشته شده و سبز شده. خوش به حال اونایی که فردای قیامت می‌گویند: «عین رجبیون، عین شب کیا بودند، اهل الرجل یا بودند، اهل شعبان.» اینا نوشته شده است. بنابراین، فواصل در چیزهایی که عمرت را تلف می‌کند، وارد نشوید. ببینید، این عمرت، این زمانی که خدا داده است، در حال گذردن است. حباس عباس می‌فرماید: «علیک، و اکثر من الدعا.»
این لحظه‌های آخر را مشغول دعا باشید. دعا رابطه انسان با خداست. دعا خود خدا مگر دستور نداده؟ اونی هست که بخوانید. عزیزان، دعا چه مستجاب بشود یا نشود، عبادت است. نه فقط عبادت، بلکه مغز عبادت، دعا است. ما اینطوری فکر می‌کنیم که دعا فقط خواستن از خدا است. بله، داین هم هست، اما دعا ارتباط با خدا است. همین نحوه تضرع به خدا، این همان عبادت است. دعا به معنای این است که بگوییم: «خدایا، کبریت می‌خوان.» مثل اینکه عبادت است که به ما نشان بدهد در درگاه خدا تکبر نداشته باشیم. **تم فقرا شما فقیرید، شما نیاز به خدا دارید.**
حوصله خود را آرام آرام با دعا مانوس کنید. دارید به ماه دعا وارد می‌شوید. باید یک ظرفیت و یک زمینه داشته باشید تا بفهمید دعای ماه رمضان یعنی چی. بدون درک دعای افتتاح، بدون درک دعای جشن و ابوحمزه، نمی‌توانید بفهمید دعای رمضان چیست. باید یک زمینه داشته باشید. این مدت باقی‌مانده را با دعا بگذرانید، مشغول گفتگو با خدا باشید.
حضرت فرمود: «عباس، استغفار مشغول است.»
عزیزان، درباره استغفار ما هم آیات زیادی داریم…
**داریم رو درجه عجیب غریبه که حالا در یک زمان مناسبی باید به این بحث بپردازیم، اما من یک دو نکته مخم پسرش کنم:**
«بسم الله الرحمن الرحیم» سوره آل عمران، آیه ۱۳۵: «وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ».
این آیه می‌گوید که کسانی که اشتباه می‌کنند و به خود گناه می‌کنند (ظلم به خود)، باید از خدا طلب مغفرت کنند. **ظلم تو نفسی**، یعنی هر گونه گناهی که به خودتان می‌کنید، مثل آزار دادن به روح خود، بدنتان، وقتتان، و عمرتان است. در عین حال، خدا می‌فرماید: «اگر ظلم به خودتون کردید، استغفار کنید و از خدا طلب مغفرت کنید.» استغفار نه تنها زبانی است، بلکه باید از درون نیز صادر شود. به تعبیر ظاهری و باطنی، استغفار زبانی و استغفار باطنی هر دو ضروری هستند. این کار، ظرف قلب را تمیز می‌کند تا بتواند باران لطیف خدا و رحمت او را دریافت کند.
در سوره نوح، آیاتی وجود دارد که به شدت بر تأثیر استغفار تأکید می‌کند. استغفار فقط اثر روحی و روانی ندارد، بلکه اثر جسمانی نیز دارد. در آیه‌ای از سوره نوح، خدا می‌فرماید: «ربکم إن کان غفار» (خداوند بخشنده است). بنابراین، هر کسی چه کاری کرده باشد – چه غیبت کرده، چه دروغ گفته، چه تهمت زده – باید از خدا طلب مغفرت کند. خدا می‌بخشد و رد نمی‌کند.
در لغت عربی، ما چون عربی بلد نیستیم، معنای این کلمه را ساده تفسیر می‌کنیم و می‌گوییم «خدا می‌بخشد.» اما حقیقت این است که **کار خدا بخشندگی است**. خدا همیشه می‌بخشد و این عمل بخشیدنی‌اش همیشگی است. در آیه‌ای دیگر می‌گوید: «ایسل سما علیکم»، یعنی استغفار باعث نزول باران می‌شود. این موضوع عجیب و شگفت‌انگیز است. خدا می‌گوید: «من آن کسی هستم که همه چیز را در دست دارم، کلید آسمان و زمین در دست من است.» بعضی از مردم فکر می‌کنند که باران تنها به دلیل قوانین طبیعت و بخارهای بلند آمدن به وجود می‌آید. اما خدا می‌گوید: «اگر استغفار کنید، باران به شما می‌بارد.»
در آیه‌ای دیگر نیز گفته شده است: «لو ان اهل القری آمنوا و تقوا علیهم برکات»، یعنی اگر مردم انسانیت، تقوا و ایمان داشته باشند، درهای آسمان و زمین برای آنها باز می‌شود. ولی چرا بعضی از مردم این حقیقت را متوجه نمی‌شوند؟ برخی فقط به حساب‌های دنیایی فکر می‌کنند و از قدرت و اراده خدا باخبر نیستند. خداوند قادر است بدون ابر نیز باران باراند.
در آیه‌ای دیگر، خدا می‌فرماید: «و یوم دلک به اموال و بمردم استغفار کنید، و خدا به شما مال می‌دهد، بچه می‌دهد، و بخشش می‌فرماید علمای ما به کسانی که از خدا فرزند می‌خواهند، توصیه کرده‌اند که این نماز را بخوانند. قرآن می‌گوید: «بنابراین، عزیزان، فرصت است؛ ما از دست ندهیم. استغفار و طلب مغفرت از خدا را انجام دهیم.» الک به تلاوت قرآن»، یعنی قرآن بخوانید. عزیزان، قرآن شفا است و نورانی می‌کند. قرآن زندگی‌تان را عوض می‌کند و روحیت شما را تقویت می‌کند. نیازی به روان‌شناسی و داروهای روان‌درمانی نیست؛ با قرآن و ذکر خدا، تمام مشکلات روحی و روانی حل می‌شود.
توبه از گناهان. ان شاء‌الله توبه کنیم تا با پاکی و طهارت وارد ماه رمضان شویم. امانت‌های ظاهری و باطنی، حقوق مردم، غیبت‌گویی، تهمت‌زدن… اگر این کارها را کرده‌اید، بروید و طلب مغفرت کنید. چه ثمری از غیبت یا تهمت دیده‌اید؟ هیچ خوبی نبوده است. چرا خوبی نکنید؟ چرا از خدا بخواهیم که مثل او باشیم؟
«الحمدلله»، حالا تمام حقوق مردم و حقوق خدا را پرداخت کنیم. ماه شعبان ماه برت است. اگر خمس‌ها و زکات‌ها به گردن شما حساب شده است، بپردازید. قرآن می‌گوید: «امانت را به اهلش بدهید.» خدا می‌گوید: «مردم من به من یک پنجم دادند؛ از صد تا بیست تا برگردانید.»
«ولا تد امانت فی من فک الا ولا»، یعنی امانات خدا را نگه دارید و از قلب خود کینه و حسادت را بردارید. قلب شما را پاک کنید. این کانون خداست که ما آن را فراموش کرده‌ایم.
فردا ماه رمضان است. خدا چقدر رحم کرده و بخشیده است؟ از کینه‌ها، حسادت‌ها و اختلافات با خانواده، دوستان و همسران خود پاک شوید. ماه رمضان بهار قرآن، بهار بند، و حتی بهار سال شمسی است. این فرصت را از دست ندهیم. هر شب جمعه می‌خوانیم: «اللهم فعلی الذنوب». برخی گناه‌ها دعا را حبس می‌کنند و نمی‌گذارند بالا برود. اگر حق‌های مردم به گردن شما باشد (مثل خمس، زکات، صدقه واجب)، پاک کنید.
برادران و خواهران، این دستورات امام رضا است که ما باید حواسمان را به آن رعایت کنیم تا ماه رمضان را به درستی درک کنیم و با رحمت، برکت و مغفرت آن، همراه باشیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَر إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ
خطبه دوم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ الْعَاقِلِ تَقْوَى وَ یَقِینٍ، وَ الْجِنِّ الْمُوَحِّدِینَ، وَ نَارِ لَمِّ الدِّینِ.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ (ص) وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ، وَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ عَلَى فَاطِمَهَ الزَّهْرَاءِ سَیِّدَهِ الْعَالَمِینَ، وَ الْیُسْرِ طِیِّ النَّبِیِّ رَحْمَهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، وَلَا الْمُسْلِمِینَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، وَ بَلِ بْنِ مُوسَى، وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ، وَ الْحُجَّهِ الْقَائِمِ عَجَّلَ اللَّهُ تَعَالَى فَرَجَهُ.
در آستانه ماه پربرکت و پررحمت رمضان هستیم. انشاالله همه ما مومنان و مسلمانان حرمت این ماه عزیز را نگه داریم. اگر کسی توانایی گرفتن روزه را دارد، باید آن را رعایت کند، و اگر به دلیل بیماری یا عذر شرعی نمی‌تواند روزه بگیرد، باید از نمایش روزه‌خواری در ملا عام خودداری کند. این کار نه تنها بی‌احترامی به حکم خداست، بلکه ممکن است باعث تضعیف ایمان دیگران شود.
در بازار و اماکن عمومی، روزه‌خواری به هر شکلی خلاف قانون است و با متخلفان برخورد قانونی خواهد شد. از همه اصناف و کسبه محترم تقاضا داریم فضایی مناسب ایجاد کنند تا احترام ماه رمضان حفظ شود.
ماه رمضان فرصتی استثنایی برای تقرب به خداوند است. در این ماه، مجالس قرآن، نماز و دعا در مساجد و امامزاده‌ها برپاست. از این فرصت‌های معنوی نهایت استفاده را ببرید. حتی اگر وقت کمی دارید، روزانه چند صفحه قرآن بخوانید یا دعایی کوتاه زمزمه کنید. به یاد داشته باشید که آخرت ماندگار است و باید برای آن سرمایه‌گذاری کرد.
در آستانه روز احسان و قرض‌الحسنه هستیم. این سنت زیبا که از اهل بیت (ع) به ما رسیده است، متأسفانه به دلایل مختلفی کمرنگ شده است. بیایید تلاش کنیم این سنت نیکو را احیا کنیم، چراکه ثواب بسیاری دارد و باعث تقویت همبستگی اجتماعی می‌شود.
روز درختکاری نیز فرصتی است برای انجام کاری نیک و پایدار. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «هر کس درختی بکارد، خداوند به اندازه میوه‌هایی که از آن درخت به دست می‌آید، به او پاداش می‌دهد.» بنابراین، درختکاری نه تنها برای دنیا مفید است، بلکه ثواب اخروی نیز دارد.
خدایا، به مقربان درگاهت، به ویژه در این لحظات ناب ماه شعبان، فرج امام زمان (عج) را تعجیل بفرما. خدایا، روح اموات ما را از این مجالس بهره‌مند بگردان. خدایا، مرزهای ما را در پناه خودت حفظ کن و مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و معیشتی ما را به دستان با کرامت ولی عصر (عج) حل فرما. خدایا، دشمنان دینت را خوار و ذلیل کن و مسلمین را یاری فرما. عاقبت امر ما را به خیر و سعادت ختم کن.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اللَّهُ أَحَدٌ، اللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ.
صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ.
دیدگاهتان را بنویسید