امام علی النقی ملقب به هادی (ع) در سال 212 هجری قمری در منطقه ای به نام صریا ، در نزدیکی شهر مدینه ، متولد شد . پدر بزرگوارش او را به زیباترین نامی که در خاندان رسالت سابقه داشت نامید و نام علی بر وی نهاد. بعضی ازالقاب ایشان ؛هادی، ناصح ، فقیه، امین، نقی، و مرتضی است؛ چنان که امروز بیشتر دوستداران اهل بیت (ع) حضرت را با لقب مشهور «هادی» می شناسند
. امام هادی (ع) چهره ای درخشان و دوست داشتنی داشت. آنان که امام را دیده اند، نقل کرده اند که آن گرامی قامتی متوسط، چهره ای سپیدِ آمیخته به سرخی، چشم هایی درشت، ابروهایی گشاده و سیمایی شاداب و دلگشا داشت، به طوری که هرکه غمگین بود و به ایشان نظاره میکرد اندوهش را از یاد می برد. امام هادی (ع) علاوه بر زیبایی ظاهری ، همچون پدران خویش، از فضل و دانش بسیار بهرهمند بود. ایشان شش ساله بودند که پدر بزرگوارشان، امام جواد به دستور معتصم، خلیفه عباسی از مدینه به بغداد احضار شدند. در همان هنگام معتصم فرمان داد تا برای امام هادی (ع) که به همراه خانواده در مدینه بودند، آموزگاری انتخاب شود، تا ایشان را طبق خواست و سلیقه خود تربیت نمایند
امام هادی (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش، امام جواد (ع) ، در حدود هشت سالگی به امامت رسید. ایشان از همان زمان مسئولیت رهبری و هدایت دینی مسلمانان را به مدت 33 سال برعهده گرفت. 13 سال از این دوران را در مدینه و 20 سال نیز در سامرا سپری شد. دوران امامت پیشوای دهم، مصادف با حکمرانی شش تن از سلاطین عباسی به نام های معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز بود. همزمانی دوره امامت امام هادی با این خلفا، نشان دهنده جنگ قدرت در درون حاکمیت بود. در این شرایط ، ظلم و خودکامگی حکمرانان، چنان گسترش یافت که عرصه بر همه بویژه منادیان حقیقت، بویژه شخصیتی چون امام هادی (ع) بسیار سخت کرد
. ازجمله تدابیر امام هادی (ع) ، ایجاد شبکه‌های ارتباطی برای حفظ، تقویت و انسجام اجتماعات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی با دوستداران اهل بیت پیامبر در مناطق مختلف جهان اسلام بود. ایشان از طریق نمایندگان و وکلاى خود با شیعیان ، که در تمامى سرزمین هاى پهناور اسلامى آن روزگار پراکنده بودند، ارتباط داشتند. البته این نوع ارتباط از زمان امام صادق (ع) شروع شده بود
. یکی از راههای بیان حقایق دین در مکتب تشیع، ادعیه و زیارتنامه هایی است که از ناحیه معصومین(ع) صادر و به شیعیان تعلیم داده شده است. از مهمترین زیارات ائمه اطهار(ع) در نزد شیعیان، توجه و اهتمام به زیارت روز عید غدیر یا ” زیارت غدیریه “است. این زیارت از لسان مبارک امام هادی (ع) است، که محتوای آن یک منبع غنی قرآنی و روایی در اثبات ولایت امام علی(ع) است
. زیارت جامعه کبیره” یکی دیگر از آموزه‌های امام هادی (ع) است که به تبیین دقیق و صحیح ارتباط امام با اصول محوری چون توحید، نبوت و معاد می پردازد. زیارت جامعه کبیره که بازتابی از علم بیکران امام هادی (ع) است، از معتبرترین ادعیه در معرفی از مقام شامخ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است. این زیارت در کنار مفاهیم نغز اعتقادی دارای مضامین عالی و فصاحت و بلاغت بی نظیری است. امام هادی (ع) در زیارت جامعه کبیره ، ائمۀ معصوم (ع ) را به عنوان رهبر سیاسی و فکری و معنوی جامعه اسلامی معرفی کردند
دیدگاهتان را بنویسید